Afgelopen woensdag was het dan eindelijk zover, ik mocht naar huis!!!!
Ik was zo ontzettend blij dat ik naar huis mocht en lekker in mijn eigen bedje kon liggen. Nou ritje naar huis viel niet mee, elk hobbeltje voel je al en dat een half uur lang. Best vermoeiend maar goed je geeft niet toe, je mag immers naar huis dus je bent blij en denkt dat je ineens alles aankunt…..
Eenmaal thuis in de bank gaan zitten tot we gingen eten en ik ineens niet meer kon……Wat voelde ik me ellendig zeg, ik kan toch wel iets zeker denk je dan…..Nou snel trombose spuit gezet in me bed ingegaan. Daarna ging het wel weer wat beter.
De dagen erna merkte ik dat ik nog veel rust nodig heb en ik goed naar me lichaam moet luisteren. Elke middag van 13:00 tot 14:30 uur en elke avond van 18:00 tot 19:30 uur ga ik nog extra rusten omdat ik dat nog nodig heb.
Ik vind het fijn als er bezoek komt maar ik merk dat ik nog niet te veel aan kan dus houden we het voorlopig maar op een bezoek per dag en dat gaat vrij goed gelukkig!
Moeilijk is om te ervaren dat je echt niks zelf kan en dat je opeens weer een kind lijkt…..kan niet eens sokken aan doen bijv….dat is moeilijk als je gewend bent om altijd alles zelf te doen, maar ja met de hulp van me mannetje en moeder kom ik gelukkig heel ver!
De laatste uren van 2011 zijn inmiddels aangebroken en een nieuw jaar staat klaar. Een nieuw jaar waarin we hopen dat we dit jaar achter ons kunnen laten en weer opnieuw kunnen gaan opbouwen en genieten van alle leuke dingen in het leven! We hopen vooral op een goede uitslag maandag 2 januari, dan kan ons jaar niet beter beginnen!!!!
Ik wil iedereen bedankten voor alle berichtjes, attenties, kaartjes enz, het heeft ons goed gedaan dat er zoveel mensen met ons mee leven en ons steunen, echt hartverwarmend!!!!!
En natuurlijk wensen wij iedereen een goed, gelukkig maar vooral gezond 2012 toe!!!!!
Dikke zoen
Maureen